فهم درست آیین یکتاپرستی مستم دوری از جهل و تعصب

پیروان شریعت یکتاپرستی بایستی با روشن‌بینی، به دریافتی درست از آیینی که به دستشان رسیده است دست‌یابند. این‌که پاره‌ای از آن را برگزینند و بخشی رها گردد یا فراخور کلام را نادیده انگارند جفایی است در حق این آیین. دانایان آگاه‌اند که هر کوردلی شایستگی سخن گفتن درباره‌ی بیان خداوند را ندارد و دست ناپاکان هرگز به کلام راستین نخواهد رسید.

سزاوار نیست سخن خداوندگاری که آفریننده ظرایف هستی و سخن زیبای کتاب است را با مفاهیم پیش‌پاافتاده و کژفهمی بی‌خردانه خود به سطح بی‌خردان تنزّل داد، مفاهیم بالایی که خداوند و پیشوایان  آیین یکتاپرستی به فهم بشر نزدیک گردانیده‌اند را نباید آمیخته‌ی ساده‌انگاری سفیهانی نمود که از معرفت این کلام محرومند. آیین راستی و درستی اصول آشکاری دارد که هر کس داخل گستره‌ی یکتاپرستی باشد به آن پایبند است ولی گاه بی‌خردان برداشت نارسا و در اندازه نادانی خود را به سخن خداوند نسبت می‌دهند؛ و بدتر آن‌که بر نادانی خود پافشاری می‌کنند.

از سوی دیگر بدخواهان برای دستکاری آیین یکتاپرستی پرهیز از خشک سری را دست‌آویز کاهلی و سستی افراد ناآگاه در اصول و آیین آشکار یکتاپرستی می‌سازند.

برای پرهیز از تعصب باید گفتار یکتاپرستی را ترازوی راستی دانست. مردم خردمند فریفته منش گویندگان نمی‌گردند.